नेपाल सरकारको केन्द्रीय निर्णय र निर्देशनमा देशभरि शिक्षक–विद्यार्थी अनुपातको आधारमा जुन दरबन्दी मिलान कार्य अघि बढिरहेको छ, त्यसले पालुङटार नगरपालिकामा नमिठो तरङ्ग उत्पन्न भएको देखियो । राज्य सक्षम हुँदा नपुग ठाउँमा केन्द्रबाट दरबन्दी थप गरिदिने हो तर नसकेको अवस्थामा जुन विद्यालयमा शिक्षक विद्यार्थी अनुपात, हिमाली क्षेत्रमा १ः४०, पहाडी क्षेत्रमा १ः४५ र मधेस तथा उपत्यकामा १ः५० भन्दा कम छ त्यसका आधारमा पालिकाभित्र मौज्दात दरबन्दीबाट शिक्षक नपुग भएका ठाउँमा व्यवस्थापन गर्नुपर्ने निर्देशन केन्द्रको हुँदो रहेछ । यही कुरालाई सिरानी हालेर पालिकाले गरेको निर्णय बदनियतपूर्ण र दुरासययुक्त छैन भन्ने लाग्दछ । सम्बन्धित स्कूलका शिक्षक, कर्मचारी, विद्यालय व्यवस्थापन समिति, अभिभावकलाई आफ्नो विद्यालयमा भएको दरबन्दी घटेर नजाओस् भन्नु स्वभाविक होला तर नगरपालिका त पालिका भित्रका सबै विद्यालयको अभिभावक हो । उसले कुन सन्तानले डकारुन्जेल खाउन्, कुनै भोकभोकै मरुन् भन्न त मिल्दैन होला । भन्न मिल्छ भने हामी समाजवाद/साम्यवादको नारा किन लगाउने त ? कुनै पुराना र इतिहास बोकेका स्कूलबाट जति विद्यार्थी भए पनि दरबन्दी चलाउन मिल्दैन भनी बम्किनेले अहिले पनि उत्पादन राम्रो निकाल्न पर्छ कि पर्दैन ? बाजेले लगाएको सावाँको ब्याज खाएर ठुलाकुरा गर्न सुहाउँछ ? मेरो टालामा अहिले पनि हिङको वास्ना आईरहेको छ भन्ने कि टाला भित्र हिङको डल्लोपनि राख्ने ? अनि स्थापित भनिएका विद्यालयका शिक्षक तथा प्रशासकले एकपल्ट बालकल्याण, धर्मोदय, मदनेडाँडा, रजगरे, त्रिवेणीको प्र.अ वा शिक्षक भएर सोच्ने कि नसोच्ने ? घरमा खाने गाँस कटाएर विद्यालयमा शिक्षक राख्न शुल्क तिर्नुपरेको मर्मलाई आत्मसात गर्ने कि नगर्ने ? अनि म पढेको स्कूल हो भनेर दरबन्दी नकाटी राख्दा अरुबाट आक्रोस आउला कि नआउला ? हाम्रा विद्यालयमा भएका जति सबै दरबन्दी हाम्रै बाजेका बकौती त होइनन् होला ? तपाईँ व्यक्तिवादी बनेर ठुला–ठुला दर्शन छाट्नेको कुरा सुनेर बरु कम दरबन्दी भएका विद्यालयका विद्यार्थी र अभिभावकले बरु तपाईंलाई श्राप देलान्, अर्कालाई एउटा चोर औँला ठड्याउँदा आफूलाई बाँकी औँलाले खबरदारी गरिरहेको हुन्छ, ख्याल गर्नुहोस् ।अब रह्यो पायक–अपायक, जेष्ठ कनिष्ट, विषय मिलेको–नमिलेको, नियम वा नियतका कुरा । यस सम्बन्धमा सबै कुरा एउटा साँचोमा ढाल्नुपर्दछ भन्ने लाग्दछ । कसैमाथि पनि आग्रह–पूर्वाग्रह राखिनु हुँदैन । विद्यालयको आवश्यकता र व्यक्तिको क्षमताका बीचमा मेल खानुपर्दछ । विषयगत, सङ्ख्यागत, क्षेत्रगत, तारतम्य मिलाइनुपर्दछ । पूर्वाग्रहले पीडित कोहीपनि हुनुहुँदैन । जहाँ नगर सरकार, शिक्षा प्रशासन, विद्यालय व्यवस्थापन समिति, प्र.अ, शिक्षक, कर्मचारी, विद्यार्थी र अभिभावको बीचमा सुमधुर सम्बन्ध स्थापित हुन्छ, त्यहाँनै शैक्षिक उत्पादन राम्रो हुन्छ । त्यसैले बुझक्कड भनिने वर्गलेनै समाजमा असहिष्णुता, अशिष्टता र वैमनस्य ल्याउने काम नगरौं । शालीनतापूर्वक उत्पन्न समस्याको समाधान गरौं ।सुनाैलाेपत्रिकाबाट
![](https://gorkhasansar.com/wp-content/uploads/2024/07/Screenshot_2024-07-27-10-58-02-983-edit_com.android.chrome-263x300.jpg)
![गोर्खा संसार](https://gorkhasansar.com/wp-content/uploads/2024/03/images-150x150.jpg)
सौर्यको विमानमा मृत्यु भएकाहरूको सब परिवारलाई बुझाउन थालियो
काठमाडौँको त्रिभुवन अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलबाट पोखरा उड्न लाग्दा दुर्घटनामा परी मृत्यु भएका १८ जना मध्ये १२ जनाको सब परिवारलाई हस्तान्तरण गरिसकिएको बताइएको छ। मृतक सबैको पोस्टमार्टम