मिति ः २०७७ भाद्र १५ गते
दुवइ
सरकारी निकायका बिभिन्न तह तथा सहयाेगी मनहरू तथा मिडियाकर्मीहरू ,
सामाजिक उत्तरदायित्वमा भावनात्मक सन्देश प्रवाहका लागि गोरखा संसार मिडिया लगायत बिभिन्न मिडियाहरूकाे पनि सकारात्मक भूमिकाकाे अाशा गर्दछु ।
कोभिड १९ का कारण सारा मानव जगत समस्यामा परेको यस घडीमा गोरखा जिल्ला पालुङ्टार नगरपालिका वडा नं. ७ (साविक च्याङ्ली गा.वि.स वडा नं. ६) निवासी गाउँकै सिधा र सन्त परिवारका जन्मेका दुई छोरीमध्ये जेठी छोरी गिता कमरको दुवै मृगौलामा समस्या आई उपचाररत रहेको र बाबु राजेन्द्र बैदेशिक रोजगारीको क्रममा भारतमा रहनुभएको अवस्थामा निकै नै कठिन भएको पक्कै छ । यसमाथि पनि आर्थिक समस्याका कारण बाबु राजेन्द्रले मलाई सम्पर्क गर्नुभयो अनि भन्नुभयो — जे पर्यो हामीलाई नै पर्यो,अरुलाई दुुख नदिउँ भनेको यो रोगको उपचारको लागि धेरै रकमम आवश्यक पर्ने भएको र सरकारको तर्फबाट थोरै भएपनि यथेष्ट नहुने, आफूसँग भएको रकमले पनि नपुग्ने भएपछि बिचल्लीमा छौं, तपाईंले फोन गर्नुभयो मलाई यही नै ठूलो भयो ।
त्यसपछिको थप कुराकानीमा सहयोगको लागि अभियान चलाउने अनुमति मागें राजेन्द्रसंग । उता बहिनी सुमित्राले पनि पोर्चुगलबाट सहयोगको लागि अपील गर्नुभएको रहेछ उहाँप्रति आभार प्रकट गर्न चाहन्छु । त्यस्तै गरी थप सहयोगको लागि सबैसँग अनुरोध गर्दछु ।
छोरीको लागि मृगौैला दिन तयार भएका ती महान बाबुप्रति पनि मेरो उच्च सम्मान छ, सन्तानप्रतिको कस्तो माया ?
सान्तवना दिँदै हामी सकेको सहयोग गर्छौ, सँयमित रहनुहोला भनेँ ।
उता सुमित्रा बहिनीको मेसेज आयो मलाई दाइ पहिलो गाँसमै ढुंगा लाग्यो, बहिनीको लागि रकम उठाउन थालेपछि शंकाको दृष्टिले कुरा गर्न थालेछन मानिसहरुले म के गरम ? मनमा ती व्यक्तिहरु प्रति दया लागेर आयो जसले सानो तिनो काममा पनि २, ४ पैसा खल्तीमा हाल्ने बानी परेकाहरु ।
त्यसपछि मैले बहिनीलाई राम्रो काममा पछि नहटन अनुरोेध गर्दै अघि बढन भनें ।
हामीलाई नाम चाहिएको भन्दा पनि काम र बहिनीको जीवन बचाउनु छ, नाम जसको दिनुपर्छ दिउँला जुन पहिले पनि दिएकै हौं, हामी गलत सोच र प्रभावमा नपरीकन सही ढंगले काम गरौं बाँकी भविष्यले देखाउँछ । मैले यति भनेपछि बहिनी सुमित्रा पनि कन्भिन्स भइन ।
सहयोगको लागि पैसा उठाउने कुरो सजिलो पनि त छैन । त्यसमा पनि बिदेशमा अहिलेको बिश्व महामारीको समयमा पैसा लैजाउ भनेर सजिलै सहज रुपमा कसैले दिँदैन । अहिलेको परिबेशमा बिदेशमा रहेर सबैथोक म्यानेजमन्ट गर्न पनि त सजिलो छैन मानिसलाई ।
सके सहयोग गरौं नसके बिरोध नगरौं भन्ने मेरो मान्यता हो । समस्या सबैलाई पर्दछ, अहिले गिता बहिनीलाइ परेको समस्या भोलि हामीलाई पनि पर्न सक्दछ, हामीले पनि सहयोग माग्नुपर्ने दिन आउन नसक्ला भन्न सकिन्न, दैवको लिला कसलाई के थाहा ? कहिले कसलाई के पर्दछ ?
सबैले आफ्नो ठाउँबाट सहयोग गरौं । अझ बढी बिभिन्न तहमा रहेका सरकारहरुले ध्यान पुर्याउन र सहयोग गरुन, पहुँचमा हुनेले आफन्तहरुको काम पट्याउन पहुँचको दुरुपयोग गर्नेहरुले पनि यतिबेला सहयोगको लागि पहुँचको सदुपयोग गरुन ।
वडा कार्यालय, नगरपालिका कार्यालय, प्रदेश सरकार तथा स्थानीय सरकार यतिबेला यति धेरै सरकारहरु बनेका छन तर यस्तो कठीन परिवेशमा कसले हेर्ने त अनि कहिलेसम्म पहुँच र पैसा नहुने गिता जस्ता बहिनीहरुले उपचारको पर्खाइमा तडपिरहने त ?
फेरी पनि अन्त्यमा सम्पूर्ण सरकारका प्रतिनिधीहरुले समयमा ध्यान पुर्याएर गिताको उपचारमा सही सहयोग प्रदान गर्न अनुरोध गर्दछु ।
साथै म आफूपनि बिदेश भूमिमा रहेर बहिनीको उपचारको लागि सकेको सहयोग गर्ने प्रयासमा लागिरहनेछु ।
अन्तमा सहयोगको अपिल तथा बहिनी गिताको शिघ्र स्वास्थ्य लाभको कामना सहित ।
परदेश बाट देश र जनताको सधैं भलो चिताउने
रेशम बस्ताकोटी
हाल दुवइ
