श्रीमान् प्रधानाध्यापक,
मेरो छोराले सबै मानिस एकै किसिमका हुँदैनन् भन्ने कुरा सिकोस् । समाजमा दुष्ट मानिस छन् र सज्जन पनि छन्, स्वार्थी राजनीतिज्ञ पनि छन् भने निष्ठावान् समर्पित नेता पनि छन् । त्यस्तै शत्रु पनि छन् अनि मित्र पनि छन् ।
उसलाई यो कुरा बुझाउन समय त लाग्ला नै, तैपनि उसलाई परिश्रम गरी कमाएको एक डलर सितैमा पाएको पाँच डलरभन्दा मूल्यवान् हुन्छ भन्ने बुझाइदिनुहोला ।
उसले विजय र पराजय, सम्मान र अपमान के हो भन्ने राम्ररी बुझोस् । उसलाई आकाशमा उडिरहेका चरा, घमाइलो दिनमा भुन्भुनाइरहेका माहुरी र पहाडी काखमा फुलेका फूलहरूको शाश्वत रहस्य बुझ्न केही समय छुट्याइदिनुहोला ।
मेरो छोरा जतातिर हुल छ, त्यतैतिर लाग्ने प्रवृत्तिको नहोस् । सुनेको कुरालाई राम्ररी छुट्याउन सक्ने होस् । दुःख र कष्टमय अवस्थामा पनि प्रफुल्ल रहन सक्ने होस् । उसलाई कहिलेकाहीँ आँखाबाट आँसु झर्नु लाजमर्दो होइन भनिदिनोस् ।
ऊ आफ्नो बाहुबल, बुद्धि र सामर्थ्यमा विश्वास गरोस् । कुनै पनि उद्देश्य जायज छ भने जस्तोसुकै विरोधको आँधीबेहरी सहन तयार भएर जिउज्यानका साथ लागिपरोस् । ऊभित्र सत्य र न्याय प्राप्तिका लागि संघर्ष गर्न साहस र दृढ इच्छाशक्तिको विकास गरिदिनोस् । ऊसँग नम्र व्यवहार त गर्नुहोस्, तर उसले कसैको टाउकोमा चाहिँ नटेकोस् ।
सम्झनुहोस्, आगोको लप्काबाटै फलाम खारिन्छ । ऊभित्र साहस र सधैँ केही गरौँ भन्ने भावना भइरहोस् । मेरो छोरो स्वयं निर्भीक, साहसी र उत्साही बन्न प्रेरित भइरहोस् अनि मात्र ऊ मानवताप्रति नरम र आस्थावान् हुन सक्छ ।
अब्राहम लिंकन, ह्वाइट हाउस, वासिंगटन
